Voor het woonhuis Rapenburg 49 in Leiden, een Rijksmonument, hebben wij een ontwerp gemaakt voor het verduurzamen en tevens versterken van de historische en ruimtelijke kwaliteiten van het pand. Het woonhuis bestaat uit een voor- en achterhuis. De stijlkamers in het voorhuis zijn in oude luister hersteld. Oorspronkelijke details en kleuren zijn teruggebracht en er is een nieuwe wandbespanning aangebracht. De familie woont zelf met twee kinderen in het achterhuis. Wens was om het achterhuis zo duurzaam mogelijk te renoveren. Met onder meer het aanbrengen van een dampopen isolatiesysteem, een nieuwe geïsoleerde beganegrondvloer en een luchtwarmtepomp is het gelukt het achterhuis ‘van het gas af’ te halen. Tijdens de renovatie van het achterhuis is de indeling verbeterd en is een dakkapel geplaatst en enkele dakvensters. De verbinding op de begane grond tussen keuken en woon/eetkamer en op de verdieping tussen slaapkamer en bibliotheek is teruggebracht. Bij de ingrepen is steeds gezocht naar een balans tussen moderne techniek en historisch besef.
Het geheel is gerealiseerd in nauwe samenspraak met opdrachtgever, restauratiebedrijf Burgy en Erfgoed Leiden.
fotograaf: Arjen Veldt
| Status | gerealiseerd (2021) |
| Architecten | Ronald Knappers, Krijn Tabbers |
| Opdrachtgever(s) | particulier |
In opdracht van Pré Wonen zijn 60 seniorenwoningen aan de Vincent van Goghlaan te Haarlem gerealiseerd. De twee nieuwe L-vormige blokken met elk dertig ruime driekamer-seniorenappartementen zijn in de plaats gekomen van drie L-vormige woonblokken. De bewoners van de woningen die gesloopt zijn mochten terugkeren naar het nieuwe complex en zijn nauw bij de ontwikkeling betrokken geweest. Met de twee L-vormige blokken is een betere stedenbouwkundige aansluiting op de wijk verkregen. De lange poot van beide nieuwe blokken is vier lagen hoog en sluit in schaal en materiaal aan bij de overzijde. De korte poot van de L is twee lagen hoog en zoekt zo aansluiting met die zijde van Parkwijk. Op de hoeken zijn transparante entrees met liften en trappen gesitueerd. De woningen voldoen aan de eisen van het seniorenlabel en het Politiekeurmerk Veilig Wonen en zijn alle per lift bereikbaar. De appartementen aan de Vincent van Goghlaan hebben galerijen aan het binnengebied. De woonkamers en balkons zijn aan de straatzijde gelegen zodat de bewoners zicht en contact met het leven op straat hebben. De begane grondwoningen hebben alle een voor- of achtertuin. De woningen op de 4e verdieping hebben een “penthouse-achtig” karakter met een groot dakterras aan de parkzijde.
In de jaren zestig gebouwde wijk “Meerwijk” in Schalkwijk is op de hoek van de Bernadottelaan en de Albert Schweizerlaan een nieuw wijkcentrum gerealiseerd. Dit centrum vormt een onderdeel van het stedenbouwkundig ontwerp dat in 2001 door ons bureau is gemaakt. Het gebouw met winkelruimtes, onder andere voor supermarkt de Vomar, een ondergrondse parkeergarage met 215 plaatsen en 74 appartementen is een van de deelplannen van het wijkcentrum. Het geheel heeft een modern, transparant en vriendelijk karakter en voegt zich goed in de wijk.
Een voormalige showroom voor auto’s is geheel verbouwd en geschikt gemaakt voor de Regionale Ambulance Voorziening. Aan de zijde van de Vondellaan heeft de RAV een eigen gezicht gekregen door hier een klein museum voor antieke ambulances in te richten, aangevuld met een informatie- en presentatieruimte op de verdieping. Achter het museum ligt de ambulance-remise, gescheiden van het museum door een transparante wand. In de remise is alles gericht op een zo snel mogelijke uitruk zonder verstoringen, met een geheel eigen, gesloten routing. Het bestaande pand is met 2 verdiepingen uitgebreid. Hier bevinden zich de kantoren en een hightech opleidingscentrum. Deze ruimtes richten zich, samen met de uitrukdienst op de begane grond, op het spoor. Ook de spoorzijde, waar dagelijks vele reizigers zicht hebben op het gebouw, is als voorkant behandeld. Om glasbewassing mogelijk te maken is de nieuwbouw rondom voorzien van balkons. Door deze telkens subtiel verdraaid aan te brengen spelen zij samen met de geïntegreerde aluminium buitenzonwering een rol in het beperken van de warmteontwikkeling door zoninstraling.
fotografie: Roos Aldershoff ©
Het voormalige universiteitsgebouw aan de Stationsweg is verbouwd en uitgebreid tot een 118 kamers tellend economy hotel. Het is het eerste franchisehotel van alle 870 Ibis hotels ter wereld en het eerste Ibis hotel volgens de new Ibis generation formule. Het nieuwe hotel ligt tegenover het station van Leiden en is vanaf het spoor en het station goed zichtbaar.
Het jaren '60 gebouw is van een geheel nieuwe gevel voorzien. De horizontaliteit van de oorspronkelijke gevel is bij de nieuwe gevel nog sterker aangezet door de borstweringen van alle verdiepingen te voorzien van relatief smalle banden van keramische elementen, variërend geplaatst in kleur. De zwarte kozijnen en beplating zijn met een diepe negge ten opzichte van de keramische elementen aangebracht. Hierdoor worden de kleurrijke horizontale keramische elementen beeldbepalend. Boven het dak is de gevel doorgezet. De hoge iets terugliggende dakrand zorgt voor een duidelijke beëindiging en schermt tevens de installaties op het dak af. De plint is uitgevoerd met een robuuste steen en veel glas. Tezamen met de lange witte statige luifel van lichtbeton vormen ze de basis voor enerzijds de horizontaal gelede gevel en anderzijds een uitnodigende entree voor het hotel. De hoge begane grond is geschikt gemaakt voor de openbare functies, zoals receptie, bar, lounge en eetzaal, eveneens naar ontwerp van VVKH. Naast de "Ibis identifiers", het programma van eisen en de wensen van de eigenaar, waren voor het interieurontwerp ook de zonering, materialisering, de aanwezige hoogte en de karakteristieke betonconstructie uitgangspunt.
Bekijk de lobby van het Ibis hotel in google streetview.
fotografie: Roos Aldershoff ©
